All together we can… Can we?
Πάει και η ΔΕΘ. Αλλά ποιά ΔΕΘ;
Αυτή, που για χάρη της δεν έγινε αγώνας της Σούπερ Λίγκα, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακρύτερα επειδή ήταν αδύνατη η αστυνομική περιφρούρηση; Αυτής με τα κλειστά εστιατόρια και ταξί ή με την επιλεκτική πρωθυπουργική διττή παρουσία; Βέβαια, αυτά που περιμέναμε τ’ ακούσαμε χύμα και σταράτα από Αθήνα μεριά. Εκούσια ή ακούσια, με ή χωρίς δαχτυλίδι, μίλησε ο σκιώδης(;) πρωθυπουργός με λόγια σκληρά, μα πέρα ως πέρα αληθινά. Εδώ τα έμαθαν παραγωγικές τάξεις -αν υπάρχουν- συνταξιούχοι, φορολογούμενοι αλλά και φοροδιαφεύγοντες.
Εδώ, μάθαμε την αλήθεια σε σκληρή ομολογουμένως γλώσσα και για πρώτη φορά στα δυο χρόνια, αλλά δεν γνωρίζαμε πόσο θα κόστιζε επιπλέον.
Τέσσερις μέρες αργότερα στην ομιλία του ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, άνευ κορδέλας εγκαινίων, ήταν επικοινωνιακά σαφώς ηπιότερος των εξαγγελιών του αντιπροέδρου και αφού ζήτησε από τους ελεύθερους επαγγελματίες να πληρώνουν τους φόρους, εκτός άλλων, υποσχέθηκε ότι θα πετύχουμε και άφησε να εννοηθεί ότι ίσως χρειαστούν επιπρόσθετα μέτρα, αν…
"αν δεν προχωρήσουμε, δεν θα βγάλουμε το κεφάλι μας από το νερό"...
όπως είχε κλείσει το διάγγελμά του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μετά το υπουργικό συμβούλιο της 6ης Σεπτεμβρίου.
Έτσι, λίγο πριν την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, την τόσο αργοπορημένη εξ αιτίας του άτυπου υπουργικού που προηγήθηκε, πάρθηκε εκτός άλλων η απόφαση για έκτακτο ειδικό φόρο στα ακίνητα, που θα εισπραχθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Είδες η ΔΕΗ;
Και η ΓΕΝΟΠ; Τα Ε9 και οι Εφορίες ;
Πάντως, για τις γνωστές αποκρατικοποιήσεις δεν ασχολήθηκαν, αφού οι νοικοκυραίοι και οι συνεπείς φορολογούμενοι θα σηκώσουν πάλι το βάρος του συνδικαλισμού και του δημοσίου κύρους! Άλλωστε η χρηματιστηριακή αξία των προς αποκρατικοποίηση οργανισμών δεν είναι επί του παρόντος προς διαπραγμάτευση.
Δηλαδή, στο παλαιότερο δίλημμα "Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε" και αφού αλλάξαμε, κατορθώσαμε μετά δυο χρόνια να βουλιάξουμε και τώρα πρέπει να σώσουμε το κεφάλι μας!
Δυο χρόνια πριν, εν αγνοία μας από το Καστελόριζο ξεκινήσαμε την Οδύσσειά μας, χωρίς μπούσουλα, ψάχνοντας διέξοδο και συντονισμό. Δυο χρόνια χορτάσαμε από ηλεκτρονική διακυβέρνηση, fast track και άλλες ξενόφερτες έννοιες. Με συνεχείς περικοπές και με φοροεισπρακτικές λογικές αλλά με ανύπαρκτους εισπρακτικούς μηχανισμούς. Η ύφεση να γιγαντώνεται, όπως η ανεργία και τα spreads, να βρισκόμαστε εκτός στόχων και ανάπτυξης και για πρώτη φορά χωρίς βιβλία! Δυο χρόνια άκαρπες προσπάθειες για να φτάσουμε χειρότερα από όταν ξεκινήσαμε!
Ποιος κατέβασε τα ρολά και γεμίσαμε λουκέτα και ανέργους;
Αλήθεια, πόσα ντοκτορά χρειάζονται για το κάζο των αποδείξεων και της χαμένης φορολογικής μας συνείδησης;
Πόσα μάστερ απαιτούνται για δημιουργία στασιμοπληθωρισμού, αύξησης ανεργίας και έλλειψης ρευστότητας στην αγορά;
Όντως και « η λιτότητα δεν φέρνει την άνοιξη. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομπελίστας στα οικονομικά για να το καταλάβει», όπως επισημαίνει σε πρόσφατο άρθρο του στην «Οικονομική Επιθεώρηση» ο αδελφός του πρωθυπουργού!
Κι όμως, για καθυστέρηση δρομολογίων του ΗΣΑΠ άμεσα παραίτησαν το διευθύνοντα σύμβουλο… Για τα βιβλία, αρκούσε μόνο η συγνώμη!
Αν όχι, η εργασιακή εφεδρεία, επεκτείνεται και τους κυβερνώντες;
Αλλά και όπως αναφέρει στην προμετωπίδα της ιστοσελίδας του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης «All together we can»!
Μπορεί να δείχνει συναίνεση, αλλά… All, και τι;
Can we?
Θέλουμε να πιστεύουμε ΝΑΙ, όχι όμως με διλήμματα και δημοψηφίσματα και ούτε μόνο με τη βοήθεια του t-shirt “ I’m back in Greece”.
Θέληση θέλει και τόλμη, μαζί με συμπόρευση, απ' όλους!
Με την προϋπόθεση όμως ότι η αναγκαία συμπόρευση δεν θα είναι μια επίπλαστη ανακωχή, ούτε συγκάλυψη ή πέταμα πετσέτας, αλλά και ούτε το εφαλτήριο για φιλοδοξίες χρεοκοπημένων πολιτικών ή σχηματισμών άνευ πραγματικού πολιτικού στίγματος.
Αλλά μέχρι να ‘ρθουν θέληση, τόλμη και συμπόρευση και εφόσον δεν μας «χρεοκοπήσουν», η ζωή συνεχίζεται εν μέσω αγανάκτησης και προσδοκιών σε προεκλογικό φόντο, εν μέσω πράσινης πολύ- α μετοχικής κατάρρευσης αλλά και ερυθρόλευκης κυριαρχίας.
Αν βέβαια το επιτρέψουν η υπέρ το δέον μάζωξη παικτών και δορυφόρων αλλά και εφόσον προλάβουν να παίξουν, αφού στο μισό πρωτάθλημα θα ψάχνουμε να βρούμε τη λιγότερο ύποπτη ομάδα Γ και Δ από τις Α και Β και βάλε! Η δίκη της Δευτέρας σε πανεθνικό δίκτυο!
Αυτό δεν υπολόγισαν, όπως δεν υπολογίσαμε κι αφήσαμε άδεια τα καροτσάκια των supermarkets και τα πήραν πλέον οι μετανάστες επεκτείνοντας τις δραστηριότητές τους στην αποκομιδή!
Έπιασαν τόπο τα άδεια καροτσάκια… Θα πιάσουν άραγε τόπο οι άδειες τσέπες και οι άδειες εξέδρες;
Γιατί πλέον, ούτε και στα παραμύθια δεν ακούγεται το… «ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!», όταν ακούμε… «να μην υπάρχει οικογένεια χωρίς τουλάχιστον ένα εργαζόμενο»!
Λοιπόν, can we? Και αν ναι κι αντέξουμε, αυτοί δύνανται;
gamaxixi 13/09/2011
