Ξερό…standard
εκείνοι
και poors εμείς!
Λερναία Ύδρα, λοιπόν; Κι αν από τώρα την επικαλούνται στον αγώνα που δίνουμε, ζήτω που καήκαμε! Γιατί, ως γνωστόν, αυτό το μυθικό όν με τα πολλά κεφάλια που σκότωσε ο Ηρακλής, ήταν μόλις ο δεύτερος άθλος του από τους δώδεκα, οπότε φαντάζει πολύ δύσκολο να αντέξουμε και άλλους δέκα. Και σύμφωνα με το μύθο, κατάφερε να σταματήσει το πολλαπλασιασμό των κεφαλιών της με φωτιά και τη βοήθεια του ανιψιού του Ιόλαου. Ατυχής παρομοίωση ή άλλα ήθελε να πει ο ποιητής;
Ένας μόνος άθλος υπάρχει, που χρειάζεται ηρωισμό και δεν είναι άλλος από το να αρνηθούν ΟΛΟΙ τα εξοντωτικά και άνευ λογικής και ανάπτυξης σχέδια των δανειστών. Εμείς είμαστε οι αγορές τους και δεν θέλουν να μας χάσουν. Να μας προσαρμόσουν θέλουν.
Λερναία Ύδρα δεν είναι η τρόϊκα, μα οι πολιτικοί με τα ψέμματά τους. Εκείνοι πάλευαν να ματαιώσουν τα σχέδια των δανειστών και εμείς παλεύουμε κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες και να τους καταλάβουμε. Λερναία Ύδρα, είναι οι απαιτήσεις των δανειστών και Ηρακλειδείς εμείς, που ανεχόμαστε.
Επανευθυγράμμιση μισθών (την πλούσια γλώσσα που διαθέτουμε και την αφανίζουμε παντοιοτρόπως το καταλαβαίνουμε ακόμα και τώρα) με αυξήσεις σε περικοπές, φόρους και αναλγησία και με περικοπές στα όνειρά μας για έξοδο από τη βαθιά κρίση αλλά και στην εθνική μας κυριαρχία.
Από ρευστότητα, στραγάλια κι από ανάπτυξη, μόνο στη βαθύτερη φτώχια!
Standard ξερό οι δανειστές και Poors εμείς! Και βάζουν στοίχημα… τα πλούτη μας!
ΑΘΛΟΣ ΛΟΙΠΟΝ; Άθλος δικός μας είναι που ακόμα αντέχουμε και όχι ο αγώνας για το ποιός τελικά διέσωσε 13ο και 14ο μισθό… Χάσαμε δουλειές, συντάξεις και τον ύπνο μας. Εκείνοι εκτός από αξιοπιστία τι άλλο έχασαν; Και από πότε τα ήξεις-αφίξεις γίνανε άθλος; Με επικοινωνιακά τρικ δεν διαγράφονται αυτά.
Σε εκείνο τον 5ωρο αγώνα που έδιναν να πείσουν τρόϊκα και δανειστές – και δυστυχώς, μάλλον δείχνει να ήταν ίσως η πρώτη έτσι δυναμική φορά - ήταν και ο πρώην, μόνος στη γωνία, εκών άκων και με λύση την με επιστολή του πρόταση συνέχισης της μεταβατικής κυβέρνησης… «΄Ονειρο ζει!» Όμως, η γλώσσα του σώματος άλλα έλεγε! Ένα rewind στο βίντεο αυτό αξίζει αντιπαράθεση με εκείνου τότε στο Καστελόριζο… Για να μη ξεχνάμε… γιατί, δεν πρέπει να ξεχνάμε!
Και παρά τον ορυμαγδό των παραιτήσεων, με διαδικασίες εξπρές και με τη μορφή του κατεπείγοντος η κυβέρνηση εισήγαγε τη νέα σύμβαση στην Ολομέλεια με τα απαραίτητα για τη περίσταση παρασκηνιακά τερτίπια. Κόκκινες γραμμές, που οι πολιτικοί πρέπει να διαβούν χωρίς να βραχούν, γιατί υπάρχει το αύριο στις κάλπες αλλά και το Πάσχα που ζυγώνει… Ψήφιση κατά συνείδηση, κατά κομματική βούληση ή κατ’ άλλους πατριωτική; Αδιέξοδο ή μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα…
Κι έπονται ο εφαρμοστικός νόμος, που θα εμπεριέχει όλο το σχεδιασμό ανάπτυξης της φτώχιας μας και η αναγκαία κυβερνητική αναδόμηση, παρένθεση στο σύντομο βίο της και στο φόβο της δικαιολογημένης πια αντιμνημονιακής οργής.
ΜΜΕ, παράθυρα και παπαγαλάκια, μας λένε τι θα πάθουμε αν δεν πούμε ΝΑΙ στα άδικα αυτά μέτρα και ότι θα βρεθούμε εκτός ΟΝΕ, εκτός ευρωζώνης και σε μαύρα χρόνια πίσω… Κάποιοι κινδυνολογούν, μα δεν μας ενημερώνουν.
Δεν μπορεί να είναι τόσο συστηματική η οικονομική αυτή ύφεση αν δεν είναι τόσο καλά οργανωμένη και ενορχηστρωμένη.
Και εντέλει τι άλλο ζητάνε που αξίζει τόσο πέρα από τη φτώχια μας, αφού, ένας στους δυο Γερμανούς δεν μας θέλει στην Ευρώπη; Εμάς μας ρώτησε κανείς αν τους θέλουμε έτσι και αν όνειρό μας ήταν μια τέτοια Ευρώπη; Αναρωτήθηκαν ότι αν αγνοήσουμε προϊόντα και υπηρεσίες τους για λίγο, τι θα απογίνει; Ψάχνοντας για τόσα εκατομμύρια που υπολείπονται γιατί δεν ακυρώνουν τα υπόλοιπα υποβρύχια, που έγερναν κιόλας;
Κανείς, όμως, δεν μας λέει τι θα απογίνουμε εμείς και η χώρα μας αν πούμε ΝΑΙ…
Εάν ακολουθήσουμε αυτή την οδό, ποιες θα είναι οι συνέπειες, τη στιγμή που τον Ιούνιο μας περιμένει άλλος ένας αρμαγεδώνας μέτρων και προσταγών με τις ανάλογες δεσμεύσεις;
Δεν τους φτάνουν οι υποσχέσεις και ζητούν τις υπογραφές των αρχηγών που στηρίζουν τον κυβερνητικό συνασπισμό. Μας υπογράφουν αυτοί, πως αν πούμε ΝΑΙ τι θα γίνει στην Ελλάδα μας; Τρέμουν, μη πούμε ΟΧΙ στις άδικες, ανεφάρμοστες και αντιαναπτυξιακές προσταγές τους. Τρέμουν μήπως κατέβουμε από το τρένο της ευρωπαϊκής ολόκλήρωσης και χαθούν και εκείνοι και το τρένο.
Άραγε, αυτή την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είχαν στο μυαλό τους όσοι ξεκίνησαν το όραμα αυτό και όσοι το προσυπόγραψαν τότε και μετά; Γιατί, με επενδύσεις στα ασφάλιστρα κινδύνου μιας χώρας μέλους σε πιθανότητα χρεοκοπίας δεν ολοκληρώνεις την ευρωπαϊκή σου διάσταση και ύπαρξη. Τζογάρεις… ολοκληρωτικά!
Μάλλον, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση φαίνεται πως δεν ήταν και στο μυαλό του πρώην πρωθυπουργού με το άκομψο και γεμάτο ερωτηματικά παρ’ ολίγο δημοψήφισμα. Μια κίνηση σε λάθος χρόνο και με άλλα ελατήρια.
Και είναι άμοιροι, όχι ευθυνών, όσοι δεν κατάφεραν εκεί έξω να βγάλουν την ωραία Ελλάδα και έβγαλαν μιαν άλλη, στην καθημερινότητά της, αυτή, που οι πολιτικοί μας έμαθαν και εμείς τη παπαγαλίσαμε και κάναμε κτήμα μας για να ψηφίζονται και να ευημερούν και μείς να ζούμε με διαφημίσεις, δανεικά και με ψευδαισθήσεις!
Γιατί δεν δημιούργησαν ένα φιλελληνικό κύμα στο εξωτερικό και να γίνει τσουνάμι η ιστορία μας να παρασύρει τα αίολα σχέδιά τους; Κατηγορώντας και διασύροντας πατρίδα και πολίτες, τι προσέφεραν;
Αλλά πάνω απ’ όλα φταίμε και εμείς. Το είπαμε και το ξαναλέμε…
Από τη σωτηρία της χώρας στη σωτηρία των τραπεζών και των αγορών;
Με την ύφεση για μέτρο και την ανάπτυξη ούτε καν στη σκέψη;
Με συνεχή αύξηση ανεργίας και με τέτοια κοινωνική αναλγησία;
Με την κάθε τρόπο επιδιωκόμενη σιωπή μας, ως αποδοχή στα σχέδια και επιδιώξεις τους; ΩΣ ΠΟΤΕ;
gamaxixi 12-02-2012
