Ο κόσμος αλλάζει,
η θερμαντική όμως… μένει !!!
Στον πηγαιμό για τη δουλειά, ο δρόμος με φέρνει μπροστά από το Καλλιμάρμαρο, εκεί που η κεφαλή στρίβει αριστερά, έστω και λίγο κλεφτά… αποτίοντας φόρο τιμής σ’ αυτό το μεγαλείο και συνεχίζω με συνοδηγό την αγαλλίαση. Λίγο πιο κάτω, στο αντίκρισμα του ιστορικού Εθνικού Γ. Σ. η συνοδηγός μου με εγκαταλείπει καθώς προσπερνώντας το, η κεφαλή … κατεβαίνει!
Ο πρώτος χώρος άθλησης τόσων γενεών της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας, ο σύλλογος με τα μεγαλύτερα ονόματα του κλασικού αθλητισμού και όχι μόνον, δεν είναι πια τόσο ευδιάκριτος, όσο... η «Αγροτέρα»!
Δεν το ψάχνω περισσότερο και κυρίως δεν μ’ ενδιαφέρει ποιός, πού, πώς και γιατί… όσο νόμιμα κι αν είναι όλα! Όμως με χαλάει!
Με χαλάει το gala και η σάλα, που τοποθετήθηκε σε μέρος της κερκίδας, παράλληλα με το ταρτάν! Δεν ξέρω πως είναι εκεί μέσα, μα μ’ ενοχλεί και μου διαταράσσει τις νεανικές μου θύμησες, τις ανεξίτηλες πρώτες αθλητικές εικόνες, ίσως και κάποιων άλλων!
Μπορεί να με τράβηξε το ποδόσφαιρο, μα εκεί στη καρβουνόσκονη φόρεσα τα πρώτα σπάικς στους μαθητικούς. Εκεί ανδρώθηκαν και δρασκέλισαν το διακοσιοεικοσάρι στίβο μορφές του κλασικού αθλητισμού, άνθρωποι των γραμμάτων αλλά και σύγχρονοι πολιτικοί...
Εκεί, ναι εκεί, στον ίδιο στίβο ιδρώνουν από την άνοιξη και μετά σε δεξιώσεις οι σερβιτόροι ανάμεσα σε ροτόντες για να εξυπηρετήσουν με τους προπονητές – σεφ να επιβλέπουν!
Σεφ, πούρα και γόβες το βράδυ σε ένα ειδυλλιακό και μοναδικό τοπίο! Εκδηλώσεις και γαμήλια γλέντια με ροτόντες πάνω στο χορτάρι... με νωπή τη μυρωδιά της θερμαντικής αλοιφής…
Λέτε να προσέρχονται με φόρμες και σακίδια για υγιεινή και προσεγμένη από αθλίατρους διατροφή αντί των γκουρμέ επώνυμων πιάτων; ‘Η μήπως πριν το γεύμα κάνουν ζέσταμα με διατατικές και μετά το φαγητό ρίχνουν και κανένα γύρο, έτσι για αποθεραπεία;
Και οι αθλούμενοι; Ξέρεις πως είναι να κάνεις προπόνηση, διατάσεις και ανοίγματα και να πλανάται στα κουλουάρ η μυρωδιά του τσιγαρισμένου κρεμμυδιού ή του καυτού τσίλι;
Και μετά τον Εθνικό Γ.Σ. σειρά τι έχει;
Στις μπασκέτες του Φωκιανού, παραδίπλα, το πείραμα απέτυχε ευτυχώς πριν από πολλά χρόνια. Άλλη πονεμένη εικόνα… Μπάρες και κάβες δίπλα στις μπασκέτες… Σφηνάκια στο ταϊμ άουτ και βολές με γόβες…
Έμεινε ο Αρδηττός και το Καλλιμάρμαρο, που είναι ευάερα, ευήλια αλλά και φιλέτα! Και καλά παραδίπλα στο Ζάππειο… μάλλον δεν διαταράσσεται η ισορροπία πνεύμονα πρασίνου και ψυχαγωγίας, γιατί έτσι το μάθαμε από πιτσιρικάδες, δεκαετίες πριν, αλλά και τότε ακόμα και στις κυριακάτικες βόλτες δεν μας πείραζαν οι εξατμίσεις των αυτοκινήτων.
Πιάνω το εαυτό μου να παραπονιέται και ν’ αρνείται τα καινούρια, σαν να μεγάλωσε… Ο κόσμος αλλάζει κι εγώ κολλημένος στα παλιά;
Δεν νομίζω… Ακόμα φοράω αθλητικά και προπονούμαι, έστω και στα 5Χ5 και με μυρωδιά θερμαντικής και όχι Βολταρέν!
Ένα μονάχα δεν ξέρω, αν λάβω καμιά πρόσκληση για γαμήλια ή άλλη εκδήλωση εκεί, τι να φορέσω!!!
gamaxixi
